LITTLE KIM & THE ALLEY APPLE 3 (B) - SONNY & HIS WILD COWS (HU)

LITTLE KIM & THE ALLEY APPLE 3 (B)
website
my space
CD review

SONNY & HIS WILD COWS (HU)
website
my space
CD review

Vandaag afspraak  ‘oan den Heizel’. De organisatie die jaarlijks ook het rock ’n roll festijn B’ROCK’XL organiseert op de prachtige locatie ‘Groentheater’ heeft zich met de taak belast om in het voorjaar de gemeenschap van Brussel en omstreken met rock ’n roll samen te brengen. Al staat er dit weekend ook Rockin’ around Turnhout geprogrammeerd toch laten Bernard en Patrick als twee van de stuwende krachten zich niet van hun stuk brengen en gelijk krijgen ze.

Twee groepen stonden op de ‘bill’ voor vanavond, eenerzijds onze eigenste rijzende ster aan het roots firmament Kimberley Claeys met haar Little Kim and the Alley Apple 3 en anderzijds één van de huidige Hongaarse hoofdacts van het moment in het Rock ’n Roll gebeuren, Sonny and His Wild Cows. Niets hadden ze aan het toeval overgelaten en zelfs de Hongaarse gemeenschap was present met een heuse stand met hapjes en drankjes uit het land van het Balaton meer. Een vlucht Brussel-Boedapest kan op het juiste moment via Charleroi minder dan de prijs aan restaurant bezoekje kosten en zit daardoor als toeristische attractie meer en meer in de lift.

Bernard Bresou wist me te vertellen dat een Parijse delegatie voor Turnhout dankbaar gebruik hadden gemaakt van dit evenement om een dagje eerder naar ons landje af te zakken om zo de perfecte warming up te verkrijgen voor het grootste Rock ’n roll gebeuren hier in België. De Hongaarse mensen achter het buffet straalden en al onmiddellijk werd ik aangesproken door Michel Roussel die me zijn coördinaten bezorgde en me op de hoogte bracht dat hij druk bezig was om de Blues en Rock ’n Roll bands die talrijk aanwezig zijn in Hongarije hier en in Luxemburg te promoten. Eén van deze bands is uiteraard de hoofdact van vanavond.

De locatie waar dit gebeuren plaats vind is het ‘Centre Culturele’ aan de Avenue des Citronniers op een slordige 200 meter van het Koning Boudewijn stadion zodat leken als mezelf zich onmiddellijk kunnen oriënteren waar we naartoe moeten. Prachtige locatie met een heuse ballroom en ideaal voor dit gebeuren. De soundcheck was nog bezig en ik werd al meteen van m’n sokken geblazen door de kwaliteit van geluid en licht dat hier voorradig bleek te zijn. Een ‘blessing’ voor een fotograaf om hier te kunnen werken.

Kimberley aka Little Kim kwam Rootsville dadelijk ‘dag’ zeggen en bedankte ons nog voor de lovende  kritieken die ze in onze laatste concert- en cd recensie mocht ontvangen en daarmee kwam het schaamrood me tot aan de lippen. Bruno Cuvry kwam zich ook nog voorstellen en het is altijd wel aangenaam wanneer je de mensen leert kennen wie ons dagelijks komen bezoeken. Patrick Ouchene kwam ook nog een babbeltje slaan en liet me weten dat hij een enorme bewonderaar was van western swing en daardoor kon hij vanavond wel goed aan zijn trekken komen. ‘Toffe Pee’ en al begrijp ik al de heisa niet rond zijn deelname aan het Eurovisie Songfestival toch wensen we hem daar binnen enkele weken veel geluk.

LITTLE KIM & THE ALLEY APPLE 3 (B)

Het was tegen de klok van negen dat Kimberley Claeys, Tom De Poorter, Selim ‘ Slappin’ Slim’ en Pat Cattoir de bandstand betraden en al meteen kregen zij alle aandacht die ze verdienden. Little Kim and the Alley Apple 3 begonnen zonder schroom aan hun set en al was Kimberley me nog komen vertellen dat ze voor een concert alle stress moet wegwerken toch was daarvan niets meer te bespeuren en met een welgemeende ‘bonsoir’ vlogen ze er meteen in.

De sound van Tex Williams(1917-1985) en Hank Thompson(1925-2007) zou voor bijna een uur en half deze prachtige locatie vullen. LK & The Apple Alley 3 brengen afwisselend eigen werk en traditionals in dit genre of ‘Originals & Traditionals’ zo als ze het zelf zo mooi willen verwoorden.

Het eigen werk is voornamelijk het werk van Tom De Poorter en buiten de eigenaar van een Gibson Archtop L7 (1947) en een L49 uit 1955 bezit Tom naast het talent om er nog bijzonder goed op te spelen ook nog het talent om deze muziek zelf te schrijven en laat nummers uit zijn pen vloeien die onmiddellijk mogen opgenomen worden in de galerij van de allergroten.  

It’s Too Late’, Ballad Of The Old Oak Tree zijn voorbeelden hiervan en zijn tevens te beluisteren op hun eerste mini CD’tje dat voor de liefhebbers hiervan spijtig genoeg al bijna is uitverkocht, maar geen nood de full Cd komt eraan in dit najaar en daar kijken we natuurlijk al naar uit. Ook traditionals vermelde ik en daarmee doel ik op kleppers als ‘Ida Red’ en de ‘Cherokee Shuffle’ maar ook gesigneerd werk komt aan het bod zoals de million seller ‘Smoke Smoke Smoke (that cigarette)(1947) van Merl Travis waarmee Tex Williams een van zijn aller grootste hits op zijn naam schreef.

Gewoonweg een daverend applaus stond Little Kim en haar gang te wachten toen met ‘Play My Boogie’ de laatste akkoorden klonken van dit eerste gesmaakte luik van vanavond.

De DJ van dienst begon de pauze zonder aarzelen en bij de eerste tonen van Big Joe Turner's Flip, Flop and Fly stonden de eerste koppeltjes al onmiddelijk op de dansvloer en lieten ze hun kunnen zien van 'Rock 'n Roll...and we'll all got the blues! Tijdens het opstellen van de volgende band kwam ik aan de praat met mama en papa Claeys en wat is mama trots, en ze mag uitzonderlijk fier zijn zulk een getalenteerde dochter te hebben iets waar de meetsten onder ons maar kunnen van dromen. Tijdens ons gesprek vertelde ik dat ik Kimerley de eerste maal aan het werk had gezien tijden patersdreef indoor van vorig jaar toen ze daar aantrad met de blues formatie 'Howlin' Roaddogs.

Mama Claeys kan wel een domper zetten op iemands vreugde ;-) want ik was nog niet uitverteld hoe ik gepakt was door het zangtalent van haar oogappel bij deze bluesband en hoe ik had genoten naar het beluisteren van hun eerste Cd (review) toen ze me de stoel onder mijn derrière uithaalde door me te vertellen dat ze met deze formatie moest stoppen door het vele werk met haar eigen band.

Uiteraard kunnen we dit begrijpen als je bekijkt hoeveel tijd en energie ze steken in deze band en wensen we de 'roaddogs' succes met het zoeken naar een waardige opvolgster al zal dit zeker en vast niet van de poes zijn. Nog een babbel met Bernard Bresou die meteen een tipje van de sluier oplichtte over de BrockXl editie voor 2009 maar aan wie ik moest beloven dit nog even voorr mezelf te houden. Het zal allenzins vuurwerk geven in het Groentheater op 29 augustus en de liefhebbers van Rock 'n Roll zijn bij deze gewaarschuwd en kunnen die dag beginnen aan stippen in hun agenda. Van 'Slappin Slim' vernamen we nog dat ze eindelijk de nieuwe vocals voor de Rocka-T-Bones hebben gevonden en duidelijk terug de goede richting hebben ingeslagen...wordt vervolgd!

Ik was juist nog aan het denken...een concert in hartje Brussel en onze eigenste Brusselleir is niet van de partij toen ik mijn aandacht moest toespitsen op de volgende act....

SONNY & HIS WILD COWS (HU)

Voor de aanvang van dit gebeuren werd ik al uitvoerig voorgesteld door de Hongaarse promotor Michel Rouselle en kwam ik al meteen tot de vaststelling dat deze Hongaren vriendelijk mensen zijn wat we toch meestal mogen ervaren in deze ‘business’ uitgezonder natuurlijk die enkele die naast hun schoenen lopen maar die vind je natuurlijk overal.

Sonny and his Wild Cows zijn afkomstig uit de streek van Boedapest. Zijn nickname ‘Mr. Rhythm and Blues’ heeft hij alvast niet gestolen. Al is de eerste indruk die je krijgt eentje van hier is de rock ’n roll scene uit Hongarije, toch zitten Long Tall Sonny(vocals & guitar), K.C Brown (bluesharp), Gordon Taylor (bass)en Little Tommy (drums) vol verassingen .

Het was me bij een bezoekje aan hun my space al opgevallen dat er in hun muziek harmonica klanken voorkwamen waarvoor Charming Marty verantwoordelijk was en dit vereenzelvigen met Rockabilly werd al moeilijker. Bij de eerste tonen kwamen de Parijzenaars toch wat korter bij het podium en de talrijke pocket camera’s werden bovengehaald om deze rock ’n roll band uit het oostblok op de gevoelige plaat vast te leggen.

Sonny vloog er meteen in en het werd je al onmiddellijk duidelijk waardoor hij zijn nickname verkreeg. Na het vijfde nummer waren er al vier genres aan bod gekomen, Rock ’n Roll, Rockabilly, Blues en good old Rhythm ’n Blues en of dit nog niet genoeg was gooiden ze er nog een countryke boven op.

Het doordringende harmonicaspel van Marty wekt toch een vermoeden op dat ze behoorlijk wat blues spelen en dit wordt meteen duidelijk bij aanhoren van ‘She Done Left Me’ waar het harmonicaspel enige Lester Butler toestanden verbergt alsmede met Chester A. Burnett’s aka Howling Wolf zijn Highway Man.

Hip Shakin’ Long Tall Sonny kwijt zich behoorlijk van zijn taak en stopt hij heel wat energie in zijn act. Ook het mooie bluesje ‘Got That Lonesome Blues’ is van Hongaarse makelij en voor mij maakt dit de show van de Wild Cows volledig verteerbaar mede omdat ik ervan hou wanneer artiesten het veelzijdig houden zeker als er countrynummers als ‘Acording To My Heart’ bij te pas komen.

Tegen het einde van het optreden kwam het ineens bij me op dat we in het blueswereldje nog bekende Hongaren rondlopen hebben en daarmee denken we natuurlijk aan de graag geziene en sympathieke Matyas Pribojski…

Een geslaagde avond en we kunnen aan Bernard en de andere medewerkers alleen maar beloven dat we ze natuurlijk blijven steunen door zoveel mogelijk promotie te maken rond hun events...toi toi toi! This is Roch 'n Roll ...

SEE YOU ON AUGUST 29th....